Obrona powietrzna – część systemu obronnego państwa ukierunkowana na zapewnienie jego bezpieczeństwa w wymiarze powietrznym[1]. To działania bojowe i różnorodne przedsięwzięcia podejmowane przez państwo w celu odparcia napadu powietrznego nieprzyjaciela, załamania jego operacji powietrzno-kosmicznych, niedopuszczenia do zniszczenia najbardziej istotnych dla funkcjonowania państwa obiektów i ośrodków administracyjno–gospodarczych, osłony ludności i wojsk[2].